FANTAZJA O KRAKOWIE

Słowa: Barbara Szczepańska "Judyta"
Muzyka: Krzysztof Szwajgier

Nie jeden cień nie jeden lęk
Nie jedna tajemnica
Tu kiedyś król ulicą szedł
Tam paź i ladacznica

Nie jedna śmierć nie jeden żal
I kwiatów przekwitanie
W tym mieście każdy kamień
Swą historię ma

W muzeach dawny życia ślad
I księgi niezgłębione
Mój Boże ile to już lat
Nad każdym tkwisz kościołem

Wszak tyle dzwonów bilo wciąż
Na trwogę i nadzieję
I znów na nowe dzieje tyle
Wzeszło słońc

Z tobą tak iść przez Kraków
Wzlecieć nad stromość dachów
W sieniach i starych murach zbłądzić
W dawnych kochanków zdążyć czas
W deszcz tamten nie raz
Tu gdzie poezja w kropli śpi
Złotem wciąż lśni

Nie jeden dzień niejedna noc
Nie jeden szał uniesień
I mały skandal czemóż nie
Znów "Kurier" nam doniesie

Że tam na Plantach i A-B
Poeta ze swą muzą
Znów piłam dziś za dużo z tobą
W atelier

Na tym obrazie widzisz jak
Miedziane włosy czeszę
Przy stole "Demon" właśnie siadł
I sił mi brak do zwierzeń

A za oknami znowu maj
Niezmienny i zielony
A tamten muzyk jak szalony
Znowu gra

Z tobą tak iść przez Kraków
Wzlecieć nad stromość dachów
W sieniach i starych murach zbłądzić
W dawnych kochanków zbłądzić czas
W deszcz tamten nie raz
Tu gdzie poezja w kropli śpi
Złotem wciąż lśni